Strefa ta składa z wysokich masywów (Ngoc Linh, 2598 m n.p.m.) i równanych płaskowyżów (Tay Nguyen). Aluwialne niziny występują wzdłuż wybrzeży oraz w deltach rzeki Czerwonej i Mekongu. Delty urozmaicają migoty zbudowane (izolowane ostańce).
Wietnam leży w strefie klimatu monsunowego wilgotnego, na północy zwrotnikowego, na południu równikowego. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca waha się od 13°C na północy do 23°C na południu, a najcieplejszego miesiąca odpowiednio od 28°C do 30°C. Opady przynoszone są przez letni południowo-zachodni monsun (maj-październik). Średnia suma opadów wynosi od 1000 mm do 3000 mm w Górach Annamskich. Latem na wybrzeżach zdarzają się katastrofalne w skutkach tajfuny.
Tworzące gęstą sieć rzeki należą do zlewiska Morza Południowochińskiego i do najważniejszych należą: Rzeka Czerwona (Song Hong) z dopływem Rzeką Czarną (Song Da), uchodząca rozległą (ok. 25 tyś. km kw.) deltą do Zatoki Tonkijskiej oraz Mekong, który również tworzy deltę (ok. 70 tyś. km kw.), rocznie zwiększającą się o około 100 metrów. Środkowy Wietnam odwadniają krótkie rzeki: Song Ma, Song Ba i Song Ca. Na rzekach górskich liczne są bystrza i wodospady. Rzeki Wietnamu wykorzystywane są głównie do nawadniania. Jezior jest niewiele (największe - Dac Lac).
Naturalna szata roślinna kraju została w znacznym stopniu zniszczona. Dominują sawanny i podrównikowe lasy monsunowe z "drzewem żelaznym", bang-lang (o dużej sprężystości) i kamforowym. Powyżej 1000 m n.p.m. występują lasy strefy umiarkowanej z dębem, sosną, bukiem, a wzdłuż wybrzeży - lasy namorzynowe. Świat zwierzęcy reprezentują: słonie indyjskie, tapiry malajskie, bawoły i antylopy (garna), tygrysy, lamparty, małpy (gibbony, makaki), bogactwo ptaków (kuraki, turkuśniki) i gadów (pyton tygrysi, siatkowy oraz gekon).
